flugi

flugi

Het 24ste Geurtsentoernooi






Afgelopen woensdag (22 februari dus) werd in het Betuwse Zetten weer het Geurtsentoernooi gespeeld. Dit is een bijzonder aardig toernooi en wel hierom. Ten eerste mag je er pas aan meedoen als je 50 jaar of ouder bent. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je door puistige pubers of kinderen die net boven de tafelrand uitsteken, van het bord wordt geschoven. Bij de oudere medemens is het toernooi dan ook zeer in trek. Van heinde (Rotterdam, Groningen) en verre (Kleef.Amsterdam) stroomt men toe en afgelopen woensdag waren er zo’n 260 schakers in de verdienstelijke weer.
Aardig is ook dat je in een groep speelt met schakers van ongeveer dezelfde sterkte.
Heel aardig is natuurlijk dat na afloop iedereen met een prijs naar huis gaat: een doosje met daarin zes potjes door Geurtsen geproduceerd levensmiddel. Abrikozenjam, frambozenjam, aardbeienjam, bosbessenjam, een potje appelmoes en vier bosvruchtenjam. Heerlijk allemaal. En als je wint, of bijna wint, krijg je een nog veel grotere doos met nog veel meer potjes van Geurtsen. Ook allemaal van uitstekende kwaliteit. Je zou je buren, vrienden, bekenden, familie dan ook willen aanraden: “Koop potjes van Geurtsen.” Maar wat zo gek is: je ziet die potjes nergens. Bij AH niet, bij de Coöp niet, bij Aldi niet, in delicatessenzaken niet, nergens. Ik denk dan ook dat die Geurtsen niet voor de handel produceert, maar om weg te geven.

Deze vrijgevigheid heeft overigens wel een keerzijde. Van mijn pakket van vorig jaar heb ik nog twee potjes jam over. De appelmoes krijg ik in de loop van het jaar wel op, maar met die vijf potten nieuwe jam wordt het moeilijker. Je moet er niet aan denken dat je wint, dan krijg je er elf bij. Dat kun je je alleen permitteren als je een groot gezin hebt of een voedselbank om de hoek hebt. Maar wat moeten Tineke en ik ermee? Ik, mijn groep winnen bij het Geurtsentoernooi? Geen sprake van!
Maar om niet te winnen had ik best wat minder partijen kunnen verliezen als ik dit keer deed. 2½ uit zeven (één punt cadeau gekregen vanwege een bye), was niet bepaald indrukwekkend, al had ik in mijn groep een van de laagste ratings. Negen van 46 medestrijders liet ik achter me en eindigde op een 38ste plaats.


Heel wat beter deed Albert het, die dit jaar voor het eerst meedeed. Na een moeizame start kreeg hij de smaak te pakken en eindigde in een groep van 42 op een verdienstelijke 17de plaats.

Ronduit indrukwekkend was de prestatie van Emile. Beheerst maar agressief zette hij zijn partijen op, loerend naar zwaktes, open lijnen, aanvalsdoelen. Ook in tijdnood bleef hij koelbloedig. En zijn resultaat mag er zijn. 4½ punt en een twaalfde plaats in een groep van 50.

Volgend jaar gaan we weer en hopelijk gaan er meer. Ik droom er van dat we met een spelersbus naar Zetten moeten.

Schaken in Beverwijk 2012

Wat mijn echtgenote en mij , beste DSG-vrienden , een kleine maand geleden in Wijk aan Zee - of all places - is overkomen , mag gerust met enige overdrijving shocking worden genoemd. Wij hadden in deze tijdelijke wereldschaakhoofdstad nauwelijks de nacht van 18 op 19 januari doorgebracht of er loopt in zwaar noodweer een reusachtig vrachtschip , de Aztec Maiden uit Manila , op het strand !


Wij in onze beste duinoutfit naar de stuivende uitkijkplaats . Daar barst meteen een poolstorm met hagel en striemende regen los , die onze spiksplinternieuwe paraplu in een split second in een ruine verandert. Nog nauwelijks tot ons normale zelf teruggekeerd in een noodopvang en nog niet bij ons voertuig aangekomen , worden wij in de rug overvallen door een alles-doorwekende hoosbui. Na een onverwachte omkleedpartij in onze voiture , daarbij gadegeslagen door enige hun wenkbrauwen fronsende Wijk - aan - Zeelieden , trokken wij ons schielijk uit deze wel heel bijzondere '' badplaats'' terug.

En alles was de dag ervoor nog met veel zonneschijn en de 5e Tata - ronde zo wonderlijk mooi begonnen. Was ik 's middags nog 3 uur lang (!) een ademloze toeschouwer geweest van het spektakel dat Lex Jongsma losliet en hadden wij allebei de speelspanning van de duels in de zaal mogen proeven , die avond viel er iets totaal buitengewoons uit de lucht , toen Nota Bene ex-wereldkampioen Veselin Topalov met twee seconderende vrienden aan het tafeltje naast ons neerstreek in dat heerlijke locale visresto tegenover cafe Zon.

Mij bliksemsnel inlevend in de rol van een negenjarig jeugdteamlid van ASV dat zijn idool een autograaf probeert te ontfutselen , sloop ik naar genoemd tafeltje. Er ontspon zich een weinigzeggend , maar heel vriendelijk gesprekje tussen de grootmeester en zijn ondermaatse fan , met als resultaat :

WAT JE HIERONDER AANTREFT.





Was getekend , Emile Okel (DSG) en Veselin Topalov (IGM , ex-WCHampion en Bulgaar) , Tataaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa !!!!!!!!!!! ,