DSG – Theothorne, vervolg

Op een avond als deze, waarop tweemaal dertien schakers een paar uur achter borden moeten zitten, valt goed op hoe we boffen met onze locatie. Goeie verlichting, goeie stoelen, goeie ventilatie, goeie ruimte en genoeg ruimte om de klok in te drukken zonder daarbij je bierglas om te gooien en goeie voorzieningen ook (waarvan Albert dankbaar en handig gebruik maakte om een zeer duidelijk scorebord te projecteren).

In deze plezierige ambiance dus ging de wedstrijd van start. De uitslag van de meeste wedstrijden was voorspelbaar, maar er vielen toch wat verrassingen te constateren. Zo was daar Joop die al vrij snel verloor van de gevreesde Wilma Dufrenne. In een gelijke stand bood zij remise aan, maar Joop, die kennelijk nog niet wist wat het betekent als een vrouw aangeeft dat ze niet van je wil winnen, speelde door en gaf een paar zetten later een stuk cadeau.

 Jacob speelde tegen een tegenstander met een rating van 1466 en daartegen bereikte hij een pionneneindspel  dat in principe gewonnen was maar door onervarenheid met dit soort stellingen toch remise werd, wat natuurlijk ook een fraai resultaat is.
Een vraag die ons (niet allemaal, sommigen) bezighoudt is: “Hoe schaakt Alfons vandaag de dag na 20 jaar onthouding?” Zeker weten doen we dat nog niet, maar de eerste tekenen wijzen erop dat hij het nog niet geheel verleerd is. Na bij zijn eerste optreden op de club Chiel verslagen te hebben, bleek hij nu ook te sterk voor Ger Honderd (1466).

Opvallend was ook de strijdlust die Paul deze avond ten toon spreidde. Een eindspel waarbij hij en zijn tegenstander (1661) allebei op een vleugel een meerderheidsgroepje pionnen hadden, werd tot op de bodem uitgemolken, maar kwam niet tot een beslissing.
Een andere vraag die ons (sommigen, niet allemaal) bezighoudt is: “ Hoever komt Jaap met zijn onorthodoxe openingen?” Het voorlopige antwoord moet luiden: vrij ver. Tegen Harm Bertien (1654) kreeg hij tegen het eind van het middenspel een stelling waarin al zijn stukken meededen  in de aanval, terwijl die van Bob nog op zoek waren naar een bestemming. Dat moest wel uitlopen op mat of veel materiaalverlies en aldus geschiedde.

Uitslagen

Frank – Cor Vrouwenraets 1 – 0
Eric – Piet Gommers 1 – 0
Patrick – Dick van Rumpt 1 - 0
Paul – Bob Coenen ½ - ½
Jaap – Harm Bertien 1 – 0
Fred – Henk Bergsma 1- 0
Alfons – Dirk Gerbrands 1 - 0
Jacob – Ger Honderd ½ - ½
Joop – Wilma Dufrenne 0 – 1
Chiel – Henk Limbeek 0 – 1
Erik – Piet Loerts 0 – 1
Steffen – Truus Zoete 1 - 0
Gerard – Jaap Themmen 0 - 1

Wedstrijdschema team 1

Voor het wedstrijdschema van team 1 ga naar Externe Competitie en vervolgens naar DSG in de OSBO

Dieren - Doesburg

Het verlangen van het ene stadje om te bewijzen dat het beter kan denken dan het andere, dateert niet van vandaag of gisteren.

In 1936 speelde 18 Doesburgse kinderen van de lagere school tegen 9 leerlingen uit Dieren. Die van Dieren speelden twee partijen, die uit Doesburg speelden er slechts één, maar ze deden dat een stuk beter en wonnen met 13 – 5.

In 1939 trekken volwassen schakers naar Dieren ”om tegen de Schaakclub aldaar een vriendschappelijk partijtje te spelen, hetwelk de returnwedstrijd vormt van een bezoek dat de Dierenaren reeds heel lang geleden aan Doesburg brachten”, zo lezen we in de Graafschapsbode. “Ondanks het feit dat de drie beste spelers op het appèl ontbraken, wisten onze stadgenooten een 7 – 5 overwinning te behalen.”

In 1941 vindt er 23 juni weer een treffen plaats tussen beide stadjes. De plaats van handeling is Hotel “Hof van Gelria”. Ook die wedstrijd werd door ons gewonnen: 8 – 4 . Onder de deelnemers aan Doesburgse kant bevonden zich o.a. Ph. Gastelaars (remise) en de bij onze hedendaagse oudere leden nog bekende Piet Weijde (winst tegen van Dullemen).

Van latere ontmoetingen heb ik niets meer kunnen vinden. Ook van de twee die rond de millenniumwisseling gespeeld moeten zijn, ontbreekt elk spoor. Wel zijn er mensen die daar nog herinneringen aan hebben, maar die zijn zo vaag dat ze zelfs de uitslagen niet meer weten. Omdat in het verleden behaalde successen soms heus wel iets zeggen over resultaten in de toekomst, gaan we er vanuit dat wij van Doesburg ook die gewonnen zullen hebben.

Theothorne – DSG: 4½ - 5½

En nu is er dus een poging om dat wat maar geen traditie wilde worden leven in te blazen. Tien DSG-ers trokken naar Dieren en werden daar hartelijk ontvangen en gastvrij herhaald. Achter de borden werd deze vriendelijkheid wederzijds voortgezet. De één gaf een pionnetje cadeau, de ander een Paard, weer een ander een Loper. Ook waren er echt ruimhartigen, die een Toren, een Dame en/of de partij weggaven. En er waren ook partijen waarbij men elkaar niets gunde; die duurden dan ook het langst en eindigden in remise.

    

DSG - Theothorne		5½ - 4½
Frank Schleipfenbauer 2132	Cor Vrouenraets 1878	½ - ½
Henk Bergsma 1637	Tony Hogerhorst 1862	0 – 1
Patrick van Waardenburg 1745	Piet Gommers 1786	0 - 1
Dick van Rumpt 1661	Paul Delleman 1579	1 – 0
Fred Rienstra 1567	Harm Boertien 1635	½ - ½
Chiel Verhagen 1456	Dick Vermeulen	0 – 1
Dick Gerbrands 1461	Emile Okel 1446	½ - ½
Jan Ravensteijn 1435	Joop van Wijk	1 – 0
Piet Loerts 1308	Albert Lebbink	0 - 1
Jaap Themmen 845	Joke Anzion 1268	0 - 1

Na afloop van de match vond  iedereen wel dat deze ontmoeting voor herhaling vatbaar is. In Dieren denken ze dat ze dan  een revanchematch krijgen. Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling.

(Bron krantenartikelen: www.delpher.nl)

Fred als chroniqueur

Ook "onze" Fred is naast zijn schaakactiviteiten heel actief op een totaal ander gebied.
Op een uitgebreide en zeer verzorgde website verhaalt hij over zijn oom Fred.
Die oom, waar hij naar vernoemd is, was matroos 3de klasse op de onderzeeboot Hr. Ms. O13. In 1940 is deze onderzeeër niet meer van een patrouille bij de ingang van het Skagerrak teruggekeerd. Van de onderzeeër ontbreekt tot nu toe elk spoor. Ter nagedachtenis aan zijn oom heeft Fred uitgebreid onderzoek gedaan en zijn bevindingen op zijn website weergegeven.

http://www.Rienstra.eu. 

Zelfs de radio had belangstelling voor zijn verhaal en het radio-interview kan beluisterd worden door op de volgende link te klikken.

RADIO-INTERVIEW

Emile als fotograaf

Emile heeft naast het schaken nog een andere hobby.

Hij fotografeert en niet onverdienstelijk.

Zo heeft hij in november aantal foto’s ingezonden naar 

Fotowedstrijd 2014, de grootste fotowedstrijd  van de Benelux. 

Onderstaande foto van Emile is genomineerd.

Het publiek dat deze site bezoekt kan op de foto's stemmen.

De foto's worden afgedrukt in het fotoboek 2014, dat in maart a.s. verschijnt.

De Bijentuin

Joop en ik wonen al zo'n 40 jaar in Doesburg en in onze arrogantie denken we dat we aardig op de hoogte zijn van hetgeen in en rond ons stadje gebeurt. Niets is minder waar! In één van de Regiobodes van augustus zag ik een foto van Albert Lebbink staan in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Doesburgse imkervereniging. Een jong koppel had een bijenvolk geadopteerd. Mijn belangstelling was gewekt.

Iedereen weet immers al een aantal jaren dat het helemaal niet goed gaat met de bijenpopulatie over de hele wereld. Een virus, te weinig bloemen en pesticiden zijn hier de oorzaak van. Geen bijen, geen bevruchting, geen voedsel voor de mens. Het wereldprobleem is niet door één individu op te lossen, maar zo'n initiatief als het adopteren van een bijenvolk van de plaatselijke imkervereniging is een manier om het probleem micro proberen aan te pakken. 

Albert was dus gauw gebeld en Joop en ik hebben ons direct aangemeld als"adoptieouders" van een bijenvolk. De uitnodiging om ons adoptiecertificaat op te komen halen op zaterdag 13 september in de Bijentuin aan de Panovenweg, hebben we enthousiast aangenomen. 

Op deze zonnige zaterdagochtend ontdekten we een voor ons totaal onbekend stukje natuur in Doesburg. Deze Bijentuin bestaat al een jaar of tien en wordt door zo'n 17 imkers gemaakt tot een bijengebied bij uitstek.Het was de maandelijkse inloopochtend voor bezoekers. De koffie stond klaar en de imkers gingen na de koffie weer aan het werk: bijenkasten die elders hadden gestaan terug in de stallen zetten. Op het terrein van de Bijentuin staan 4 stallen met bijenkasten en korven. In de tuin wordt jaarlijks door de imkers een bloemenmengsel uitgezaaid, dat voor de bijen veel stuifmeel en nectar biedt.

Aansluitend aan de tuin is het Vogelbosje aangelegd met verschillende bomen en struiken die hoog mogen uitgroeien, zodat niet alleen de bijen en insecten ervan kunnen genieten. Ook de vogels kunnen hier hun nesten bouwen en zich in het najaar en de winter te goed doen aan de bessen van de struiken en bomen.

Dan is er de Bijenweide, waar witte klaver en een eenjarig bloemenmengsel is ingezaaid. De bedoeling is om er een meerjarig bloemenmengsel te zaaien met planten die zaden vormen, waar dan weer insecten op af komen. De weide wordt 1 keer per jaar gemaaid en dit maaisel is weer goed voor het vee.

Verder is er ook nog de Hoogstamboomgaard met 6 appel- en 5 perenbomen.In het voorjaar zijn hun bloesems voedsel voor de bijen en andere insecten en in het najaar mogen de mensen de vruchten plukken. Zo is de voedselketen rond.Deze ochtend ben ik me, uit de informatie die Albert en de andere imkers me gegeven hebben, weer even bewust geworden hoe geweldig de natuur in elkaar zit. Vol overtuiging hebben Joop en ik onze handtekening op het certificaat gezet.

 We weten dat onze donatie van € 40,- goed gebruikt zal worden en we zullen zeker gebruik maken van de uitnodiging om ons geadopteerde bijenvolkje (er zitten 40.000 bijen in één kast) te volgen gedurende het gehele jaar.De 4 potjes honing die we (bij gunstige ontwikkeling en goede oogst) per jaar krijgen is een heerlijke bijkomstigheid.

Voor meer informatie: 
ga naar de website van de imkersvereniging.

http://imkersverenigingdoesburg.nl/

Natuurtalenten

Natuurlijk kun je in de zomermaanden naar Guernsey gaan om daar te schaken.

Natuurlijk worden er aan de Spaanse kust ook tal van toernooien georganiseerd.

Natuurlijk zijn Amsterdam, Antwerpen, Berlijn , Praag ook heel aantrekkelijk als je meer van een stedelijke omgeving houdt. Ik ken schakers die met hun caravan of tentje van toernooi naar trekken.

Gelukkig weet bijna niemand dat je in de zomermaanden op droge dondermiddagen ook in de boomgaard in Beinum-west kan schaken. En dat moet zo blijven. Dat ga ik niet aan de grote klok hangen. Want wat een aardige omgeving is dat. Paradijselijk, bijna. Een royaal voetbalveld vol appel- en perenbomen van allerlei soort, pruimenbomen, notenbomen, al het fruit dat je bij de pas geopende biologische winkel in de kisten ziet, zie je hier hangen. En ’t is in de buitenlucht hè, dus toen ik zo’n middag tegen de zon in had zitten schaken, dachten de buren die me de dag daarop zagen, dat ik met vakantie geweest was en maar geboft had met dat mooie weer. Een nadeel van die buitenlucht is wel dat je maar kan schaken totdat er een bui losbarst. Gelukkig viel die pas tegen vijven. Wat van die buitenlucht weer een voordeel is, is dat er zoveel van is; een beetje vervuiling, daar kan ze wel tegen.

Dus Paul kan zijn pijpje opsteken en ik mijn sigaar. We spelen dan ook hoogstaande partijen.

Wat ik maar zeggen wil is dit: er is maar weinig nodig om tevreden te zijn. Een veldje op loopafstand, een kan koffie, een tasje met wat  flesjes erin, een ruwe houten bank en tafel en dan een potje schaken.

Zo maar. Voor de lol. In de boomgaard in Beinum-west. Maar niet verder vertellen.

Geurtstoernooi 2014

Begin deze maand werd in het Betuwse Zetten weer het Geurtstoernooi gespeeld. 
Zoals ik al eens eerder heb geschreven: dit is een bijzonder aardig toernooi en wel hierom. Ten eerste mag je er pas aan meedoen als je 50 jaar of ouder bent. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je door puistige pubers of kinderen die net boven de tafelrand uitsteken, van het bord wordt geschoven. Bij de oudere medemens is het toernooi dan ook zeer in trek. Van heinde (Rotterdam, Groningen) en verre (Kleef, Amsterdam) stroomt men toe en dit jaar waren er zo’n 250 schakers op afgekomen. 
Aardig is ook dat je in een groep speelt met schakers van ongeveer dezelfde sterkte. Heel aardig is natuurlijk dat na afloop iedereen met een prijs naar huis gaat: een doosje met daarin drie potjes door Geurts geproduceerde heerlijke jam. Tot voor kort zaten er zes potjes in, maar kennelijk heeft de crisis ook de Betuwe bereikt. En als je wint, of bijna wint, krijg je een nog veel grotere doos met nog veel meer potjes van Geurts. Ook allemaal van uitstekende kwaliteit. Je zou je buren, vrienden, bekenden, familie dan ook willen aanraden: “Koop potjes van Geurts.” Maar wat zo gek is: je ziet die potjes nergens. Bij AH niet, bij de Coöp niet, bij Aldi niet, in delicatessenzaken niet, nergens. Ik denk dan ook dat die Geurts niet voor de handel produceert, maar om aan oude schakers weg te geven.

De laatste jaren doen er steeds meer leden van onze club aan mee. Dit keer waren Albert, Ben, Emile, Henk en ik van de partij. Henk kwam uit in de B-groep, Fred in de C-groep, Ben en ik in de D- en Albert in de E-groep. Gaande de dag, bleken de meesten van ons niet in topvorm te zijn. Albert eindigde met 3½ uit 7 in de middenmoot, Fred met 2½ punt net eronder, Henk werd met 2 punten kopman van de staartgroep. Ben en ik bleken al in de eerste ronde tegen elkaar te zijn ingedeeld. Toen Ben vergat een kwaliteit te winnen, kon ik relaxt een winnende aanval op zijn Damevleugel ondernemen. Ben kwam die klap niet meer te boven en kwam niet verder dan 1½ punt. Ik kreeg er vleugels door en won voor mijn doen vrij veel potjes. 

’t Is dat ik mijn laatste partij mijn eerste blunder maakte (ik gaf een Dame weg), anders was ik eerste geworden. Nu eindigde ik op een gedeelde derde en vierde plaats. Die plaats bleek toch nog goed voor de ontvangst van het maxi pakket, inhoudende zes potten jam, een pot appelmoes en een flesje vruchtensaus. Ik mag dus wel zeggen dat dit niet alleen een genoeglijke dag was, maar zeker ook een uiterst vruchtbare.
En dat zeg ik. 
Jan.

Voor uitslagen KLIK HIER