flugi

flugi

De Bijentuin


Joop en ik wonen al zo'n 40 jaar in Doesburg en in onze arrogantie denken we dat we aardig op de hoogte zijn van hetgeen in en rond ons stadje gebeurt. Niets is minder waar! In één van de Regiobodes van augustus zag ik een foto van Albert Lebbink staan in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Doesburgse imkervereniging. Een jong koppel had een bijenvolk geadopteerd. Mijn belangstelling was gewekt.

Iedereen weet immers al een aantal jaren dat het helemaal niet goed gaat met de bijenpopulatie over de hele wereld. Een virus, te weinig bloemen en pesticiden zijn hier de oorzaak van. Geen bijen, geen bevruchting, geen voedsel voor de mens. Het wereldprobleem is niet door één individu op te lossen, maar zo'n initiatief als het adopteren van een bijenvolk van de plaatselijke imkervereniging is een manier om het probleem micro proberen aan te pakken. 
Albert was dus gauw gebeld en Joop en ik hebben ons direct aangemeld als"adoptieouders" van een bijenvolk. De uitnodiging om ons adoptiecertificaat op te komen halen op zaterdag 13 september in de Bijentuin aan de Panovenweg, hebben we enthousiast aangenomen. 










Op deze zonnige zaterdagochtend ontdekten we een voor ons totaal onbekend stukje natuur in Doesburg. Deze Bijentuin bestaat al een jaar of tien en wordt door zo'n 17 imkers gemaakt tot een bijengebied bij uitstek.Het was de maandelijkse inloopochtend voor bezoekers. De koffie stond klaar en de imkers gingen na de koffie weer aan het werk: bijenkasten die elders hadden gestaan terug in de stallen zetten. Op het terrein van de Bijentuin staan 4 stallen met bijenkasten en korven. In de tuin wordt jaarlijks door de imkers een bloemenmengsel uitgezaaid, dat voor de bijen veel stuifmeel en nectar biedt.

Aansluitend aan de tuin is het Vogelbosje aangelegd met verschillende bomen en struiken die hoog mogen uitgroeien, zodat niet alleen de bijen en insecten ervan kunnen genieten. Ook de vogels kunnen hier hun nesten bouwen en zich in het najaar en de winter te goed doen aan de bessen van de struiken en bomen.
Dan is er de Bijenweide, waar witte klaver en een eenjarig bloemenmengsel is ingezaaid. De bedoeling is om er een meerjarig bloemenmengsel te zaaien met planten die zaden vormen, waar dan weer insecten op af komen. De weide wordt 1 keer per jaar gemaaid en dit maaisel is weer goed voor het vee.
Verder is er ook nog de Hoogstamboomgaard met 6 appel- en 5 perenbomen.In het voorjaar zijn hun bloesems voedsel voor de bijen en andere insecten en in het najaar mogen de mensen de vruchten plukken. Zo is de voedselketen rond.Deze ochtend ben ik me, uit de informatie die Albert en de andere imkers me gegeven hebben, weer even bewust geworden hoe geweldig de natuur in elkaar zit. Vol overtuiging hebben Joop en ik onze handtekening op het certificaat gezet.
 We weten dat onze donatie van € 40,- goed gebruikt zal worden en we zullen zeker gebruik maken van de uitnodiging om ons geadopteerde bijenvolkje (er zitten 40.000 bijen in één kast) te volgen gedurende het gehele jaar.De 4 potjes honing die we (bij gunstige ontwikkeling en goede oogst) per jaar krijgen is een heerlijke bijkomstigheid.




Voor meer informatie: 
ga naar de website van de imkersvereniging.










Natuurtalenten

Natuurlijk kun je in de zomermaanden naar Guernsey gaan om daar te schaken.
Natuurlijk worden er aan de Spaanse kust ook tal van toernooien georganiseerd.
Natuurlijk zijn Amsterdam, Antwerpen, Berlijn , Praag ook heel aantrekkelijk als je meer van een stedelijke omgeving houdt. Ik ken schakers die met hun caravan of tentje van toernooi naar trekken.
Gelukkig weet bijna niemand dat je in de zomermaanden op droge dondermiddagen ook in de boomgaard in Beinum-west kan schaken. En dat moet zo blijven. Dat ga ik niet aan de grote klok hangen. Want wat een aardige omgeving is dat. Paradijselijk, bijna. Een royaal voetbalveld vol appel- en perenbomen van allerlei soort, pruimenbomen, notenbomen, al het fruit dat je bij de pas geopende biologische winkel in de kisten ziet, zie je hier hangen. En ’t is in de buitenlucht hè, dus toen ik zo’n middag tegen de zon in had zitten schaken, dachten de buren die me de dag daarop zagen, dat ik met vakantie geweest was en maar geboft had met dat mooie weer. Een nadeel van die buitenlucht is wel dat je maar kan schaken totdat er een bui losbarst. Gelukkig viel die pas tegen vijven. Wat van die buitenlucht weer een voordeel is, is dat er zoveel van is; een beetje vervuiling, daar kan ze wel tegen.
Dus Paul kan zijn pijpje opsteken en ik mijn sigaar. We spelen dan ook hoogstaande partijen.
Wat ik maar zeggen wil is dit: er is maar weinig nodig om tevreden te zijn. Een veldje op loopafstand, een kan koffie, een tasje met wat  flesjes erin, een ruwe houten bank en tafel en dan een potje schaken.

Zo maar. Voor de lol. In de boomgaard in Beinum-west. Maar niet verder vertellen.